Mit o syzyfie czytanie ze zrozumieniem odpowiedzi. Zapraszamy do naszych zbiorów zgromadzonych w działach: Ściągi gotowce wydrukowane, czy też Ebuda-cd - ściągi na płycie. Oprócz: Mit o syzyfie czytanie ze zrozumieniem odpowiedzi. Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: Henryk Sienkiewicz "O genezie «Quo vadis»" [Odpowiedź na pismo A. Goldemara] Szanowny Panie Kolego! Wczoraj dopiero powróciłem z Galicji z polowania, które przedłużyło się trochę i spowodowało opóźnienie mej odpowiedzi. Niebawem opuszczam Warszawę, aby towarzyszyć mej chorej córce, prawdopodobnie do Korfu. Wskutek tego nie jestem w stanie zadość uczynić wyczerpująco Pańskiemu życzeniu. Pyta mię Pan, w jaki sposób powstała w mej wyobraźni myśl napisania Quo vadis. Był to rezultat licznych przyczyn. Miałem zwyczaj od wielu lat przed zaśnięciem wczytywać się w dawnych dziejopisów łacińskich. Robiłem to nie tylko z zamiłowania do historii, którą się zawsze bardzo interesowałem, ale również ze względu na łacinę, której nie chciałem zapomnieć. To przyzwyczajenie pozwalało mi czytać prozaików i poetów łacińskich bez wszelkich trudności, budziło zarazem coraz gorętszą miłość do świata starożytnego. Najsilniej pociągał mię jako historyk Tacyt. Wczytując się w Annales, niejednokrotnie czułem się kuszonym przez myśl przeciwstawienia w pracy artystycznej tych dwóch światów, z których jeden był potęgą rządzącą i wszechmocną machiny administracyjnej, drugi reprezentował wyłącznie siłę duchową. Myśl ta pociągała mię jako Polaka przez swą ideę zwycięstwa ducha nad siła materialną; jako artystę porywała mię przez wspaniałe formy, w jakie umiał przyoblekać się świat starożytny. Siedm lat temu, podczas mego ostatniego pobytu w Rzymie, zwiedzałem miasto i okolice z Tacytem w ręku. Mogę śmiało rzec, iż sama myśl już była we mnie dojrzała; szło tylko o znalezienie punktu wyjścia. Kaplica "Quo vadis", widok bazyliki św. Piotra, Góry Albańskie, tre fontane - dokonały reszty. Wróciwszy do Warszawy, rozpocząłem studia historyczne, które natchnęły mię jeszcze większą miłością do zamierzonego dzieła. Taka jest geneza Quo vadis. Wszystko, co Panu piszę jest nadto krótkie i suche, ponieważ do tych motywów można by dodać jeszcze wiele innych - me uczucia osobiste, wędrówki po katakumbach, przecudny krajobraz, który otacza zawsze miasto wieczne, akwedukty widziane o wschodzie lub zachodzie słońca... Lecz nie mogę pisać dłużej. Zresztą sądzę, iż to, co powiedziałem, może najwyżej posłużyć Panu jako tekst do artykułu, który pod Pańskim piórem, przy Pańskiej znajomości języka francuskiego, będzie piękniejszy, bogatszy i barwniejszy niż to wszystko, co ja sam mógłbym napisać. Racz Pan przyjąć, Szanowny Panie i Kolego, wyrazy mego wysokiego poważania. Henryk Sienkiewicz [1901] Oryginał francuski ukazał się w dzienniku "Gaulois". Pierwodruk tekstu polskiego w wielu dziennikach, jak "Czas" 1901, nr 67, i tygodnikach, jak "Kraj" nr 10. [powrót]
a) 5 b) 8 c) 3 d) 4 6) Nazwij formę wypowiedzi, którą posłużyła się Jagusia: a) opowiadanie b) list c) opis d) dialog 7) Wskaż postać, którą opisała Jagusia: a) pies b) koleżanka c) sąsiadka d) kolega 8) Mieć zajęcze serce to znaczy (tzn.) a) być bardzo silnym, mieć zdrowe serce b) być miłym i uczynnym c) być tchórzliwym d
Od września pomagam pewnej uczennicy w przygotowaniu do egzaminu ósmoklasisty. Dziewczyna imponuje mi swoją zaciętością i uporem w dążeniu do celu, najbardziej jednak podziwiam ją za to, że mimo wielu dysfunkcji samodzielnie czyta wszystkie lektury wymienione w podstawie programowej. Sporo moich uczniów poległo na przykład przy pierwszych rozdziałach Quo vadis, jej się udało. I to tak serio serio – na każde zajęcia przynosiła powieść z zaznaczonymi fiszkami, udzielała odpowiedzi na szczegółowe pytania (Chyba żadnego z moich uczniów nie zainteresowało na przykład to, dlaczego niekiedy Ursus nazywany jest Urbanem, ona zwróciła na to uwagę w pierwszej kolejności). W dużej mierze to zasługa rodziców, którzy bardzo dbają o to, aby nie korzystała z opracowań. Problemem nie do pokonania są jednak dla niej dramaty. Jakiś czas temu przyszła na zajęcia wyraźnie poruszona. Omawiali Zemstę Fredry i na pierwszej lekcji pani zrobiła kartkówkę. Dostała 3, choć była jedną z niewielu uczniów, którzy przeczytali komedię. Najbardziej zdenerwowało ją jednak nie to, że liczyła na więcej, ale fakt, że wyższe oceny otrzymali uczniowie, którzy przyznali się rówieśnikom, że nie widzieli dramatu na oczy, a jedynie sięgnęli po streszczenia. Zaczęłyśmy rozmowę na temat treści Zemsty. Potrafiła wymienić imiona i nazwiska bohaterów, ustalić relacje między głównymi bohaterami i opowiedzieć o kilku wyrwanych z kontekstu sytuacjach. Problem pojawił się wówczas, gdy trzeba było dostrzec związki przyczynowo – skutkowe między poszczególnymi wydarzeniami. Pytanie o wyjaśnienie tytułu przelało czarę goryczy. Dlaczego w ogóle o tym piszę? Dlatego że ta rozmowa skłoniła mnie do pewnych refleksji na temat mojego sposobu pracy. Zadałam sobie kluczowe pytanie – czego ja tak naprawdę oczekuję od moich uczniów, kiedy proszę o samodzielną lekturę Zemsty, Balladyny czy Pana Tadeusza? Do tej pory, rozpoczynając omawianie tych utworów, wymagałam, aby każdy przyszedł na lekcję zaznajomiony z treścią. To było dla mnie oczywiste – jak inaczej prowadzić lekcję? Niestety coraz częściej przekonuję się, że przeciętny uczeń nie jest w stanie samodzielnie przebrnąć przez teksty. Anachroniczny, niezrozumiały język naszpikowany archaizmami i metaforami, mnóstwo wątków i zwrotów akcji, których nie jest w stanie pojąć umysł czternastolatka. Podświadomie to wiedziałam, mimo wszystko nie zmieniłam swojego sposobu pracy, pewnie dlatego, ze nie bardzo wiedziałam, jak to zrobić. Jednak oczekiwanie, że każde dziecko w klasie przeczyta ze zrozumieniem, nie korzystając z opracowań, było z mojej strony pewnego rodzaju hipokryzją. A przecież nie o to w tym wszystkim chodzi, żeby przeczytać streszczenie i napisać kartkówkę na 3. Nie na tym polega obcowanie z literaturą. Drogi Uczniu, Droga Uczennico, obiecuję, że już nigdy Ci tego nie zrobię! Taką deklarację złożyłam ostatnio sobie i moim uczniom. Nie powinnam zostawiać dziecka samego z trudnym, niezrozumiałym dla niego tekstem i oczekiwać, ze sam nauczy się trudnej sztuki czytania dramatu czy epopei. Ustaliliśmy, że przez te utwory przebrniemy wspólnie. Czytanie krok po kroku będzie wspomagane przez tworzone przeze mnie karty. Dla uczennicy przygotowałam zestaw pięciu do czytania „Zemsty” – po jednej karcie do każdego aktu oraz do zebrania najważniejszych informacji o bohaterach. To samo zrobię z Balladyną i Panem Tadeuszem. Czy to jest dobre podejście? Nie wiem, okaże się w przyszłości. Wolę jednak przeznaczyć kilka lekcji na bezpośredni kontakt z tekstem, niż na przykład omawiać Zemstę dwa tygodnie, a potem denerwować się, że co drugi uczeń nie potrafi wyjaśnić tytułu komedii. Bohaterowie AKT I AKT II AKT III AKT IV
1 . jest to bardzo długa książka więc nasz umysł się rozwija poprzez czytanie 2 . poznajemy zwyczaje 2 odmiennych Religi 3. uczymy się ze miłość to nie tylko wygląd lecz także wspieranie się nawzajem a także oddanie życia dla dobra ukochanej osoby 4.pokazuje nam starożytny Rzym i zwyczaje ludzi żyjących tam 5 . rozwijamy swoją wyobraźnię ( np. jak Ligia była na głowie Temat wypracowania maturalnego: Czy życie jest najwyższą wartością? – odwołaj się do podanego fragmentu „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów. Fragment tekstu do tematu: Aż wreszcie spełnił się czas dla obu Apostołów. Ale jakby na zakończenie służby, danym było Bożemu rybakowi ułowić dwie dusze nawet i w więzieniu. Żołnierze Processus i Martynianus, którzy pilnowali go w więzieniu Mamertyńskim, przyjęli chrzest. Po czym nadeszła godzina męki. Nerona nie było wówczas w Rzymie. Wyrok wydali Helius i Politetes, dwaj wyzwoleńcy, którym cezar powierzył na czas swej niebytności rządy nad Rzymem. Wiekowego Apostoła poddano naprzód przepisanej przez prawo chłoście, a następnego dnia wywiedziono za mury miasta, ku wzgórzom Watykańskim, gdzie miał ponieść przeznaczoną mu karę krzyża. Żołnierzy dziwił tłum, który zebrał się przed więzieniem, gdyż w pojęciu ich śmierć prostego człowieka i w dodatku cudzoziemca nie powinna była budzić tyle zajęcia, nie rozumieli zaś, że korowód ów nie składał się z ciekawych, ale z wyznawców, pragnących odprowadzić na miejsce kaźni Wielkiego Apostoła. Po południu otworzyły się wreszcie bramy więzienia i Piotr ukazał się wśród oddziału pretorianów. Słońce zniżyło się już nieco ku Ostii, dzień był cichy i pogodny. Piotrowi ze względu na jego sędziwe lata nie kazano nieść krzyża, sądzono bowiem, że go udźwignąć nie zdoła, ani też nie założono mu wideł na szyję, by mu nie utrudniać pochodu. Szedł wolny i wierni mogli go widzieć doskonale. W chwili, gdy wśród żelaznych hełmów żołnierskich ukazała się jego biała głowa, płacz rozległ się w tłumie, lecz natychmiast prawie ustał, albowiem twarz starca miała w sobie tyle pogody i taką jaśniała radością, iż wszyscy pojęli, że to nie ofiara idzie ku straceniu, ale zwycięzca odbywa pochód tryumfalny. Jakoż tak było. Rybak, zwykle pokorny i pochylony, szedł teraz wyprostowany, wyższy wzrostem od żołnierzy, pełen powagi. Nigdy nie widziano w postawie jego tyle majestatu. Zdawać by się mogło, iż to monarcha posuwa się, otoczony przez lud i żołnierzy. Ze wszystkich stron podniosły się głosy: „Oto Piotr odchodzi do Pana.” Wszyscy jakby zapomnieli, że czeka go męka i śmierć. Szli w uroczystym skupieniu, ale w spokoju, czując, że od śmierci na Golgocie nie stało się dotychczas nic równie wielkiego i że jako tamta odkupiła świat cały, tak ta ma odkupić to miasto. Po drodze ludzie zatrzymywali się ze zdziwieniem na widok tego starca, wyznawcy zaś, kładąc im ręce na ramiona, mówili spokojnymi głosami: „Patrzcie, jako umiera sprawiedliwy, który znał Chrystusa i opowiadał miłość na świecie.” A owi wpadali w zadumę, po czym odchodzili mówiąc sobie: „Zaprawdę, ten nie mógł być niesprawiedliwy.” Po drodze milkły wrzaski i wołania uliczne. Orszak posuwał się wśród domów świeżo wzniesionych, wśród białych kolumn świątyń, nad których naczółkami wisiało niebo głębokie, ukojone i błękitne. Szli w ciszy, czasem tylko zabrzęczały zbroje żołnierzy lub podniósł się szmer modlitw. Piotr słuchał ich i twarz jaśniała mu coraz większą radością, albowiem wzrok jego zaledwie mógł ogarnąć owe tysiące wyznawców. Czuł, że dzieła dokonał, i wiedział już, że ta Prawda, którą całe życie opowiadał, zaleje wszystko jak fala i że nic już powstrzymać jej nie zdoła. A tak myśląc, podnosił oczy ku górze i mówił: „Panie, kazałeś mi podbić ten gród, który panuje światu, więcem go podbił. Kazałeś mi założyć w nim stolicę swoją, więcem ją założył. To Twoje miasto teraz, Panie, a ja idę do Ciebie, bom się spracował bardzo.” Przykładowa realizacja pracy: I Wstęp + Teza: Często mówi się, że życie jest największą wartością. TEZA: Zdarzają się jednak ludzie, dla których uniknięcie śmierci nie jest najistotniejsze i sytuacje, w których ważniejsza od życia staje się wierność sobie, prawdzie i wyznawanych ideom. Istnieją wartości ważniejsze niż samo życie. II Rozwinięcie: 1. Argumenty odnoszące się do zamieszczonego fragmentu: Dowodzi tego postawa świętego Piotra, którego ostatnie chwile opisał Henryk Sienkiewicz w „Quo vadis”. Apostoł i pierwszy papież nie postępował tak jakby zachowanie życia było dla niego najistotniejsze. Przeciwnie, w chwili przed ukrzyżowaniem dawał do zrozumienia, że męczeńska śmierć jest dla niego szczęśliwym finałem, wypełnieniem misji, radością i zaszczytem. Nie próbował uciekać z więzienia ani zachować życia za wszelką cenę, nie rozpaczał i nie starał się wzbudzić litości innych. Jeszcze w więzieniu nawracał i nauczał, przed swoim zgonem dał wiernym i uczniom dobry przykład. Szedł na śmierć z przekonaniem, że czeka go spotkanie z Bogiem. Był przeświadczony, że życie ziemskie, które za chwilę miał stracić, nie jest najważniejsze, odchodził do wieczności i wierzył, że za prawe postępowanie czekała go nagroda. W jego hierarchii wartości egzystowanie dłużej na Ziemi nie było ważne. Istotniejsze było zbawienie własne i innych, wiernych odprowadzających go na śmierć oraz świeżo pozyskanych wyznawców Chrystusa, a także chwała Boża. Piotr umierał z poczuciem spełnionego obowiązku, niczym zwycięzca, który opanował Rzym i rzucił go do stóp swemu Panu. W obliczu spraw tak ważnych jego jednostkowe doczesne życie nie wydało mu się istotną wartością, choć może, zanim spotkał Chrystusa podczas ucieczki z Rzymu, myślał nieco inaczej. Ponowne spotkanie Jezusa, mistrza i nauczyciela, być może jeszcze raz zmieniło jego hierarchię wartości. 2. Argumenty nawiązujące do innego tekstu kultury: Podobne do świętego Piotra podejście reprezentował Roland, bohater średniowiecznej chanson de geste, pieśni o czynach. Ważniejsze od własnego szczęśliwego życia u boku przyjaciela i narzeczonej Ody, wydawało się Rolandowi zachowanie honoru i piękna rycerska śmierć w walce z Saracenami. Wolał nie wzywać pomocy Karola Wielkiego, by nie narazić się na hańbę. Wyżej niż własne życie i życie przyjaciela, zdrowie podkomendnych cenił honor i pośmiertną sławę. Wzywając pomocy, nie chciał narazić się na posądzenie o tchórzostwo. Wolał zginąć w chlubnej walce z niewiernymi i stracić młode życie oraz nadzieję na małżeńskie szczęście niż zostać posądzonym o to, że nie jest dobrym rycerzem, poddanym króla, chrześcijaninem. Idee były ważniejsze niż życie. Ocalenie i egzystowanie z piętnem hańby nie było dla niego wartością. Za istotniejsze uznawał sławę, cześć, rycerski honor. Jego wyboru nie zrozumie człowiek współczesny, dla którego czasy i zasady średniowiecza, honor i etos rycerski nie znaczą wiele, natomiast niemal wszystkim są radość, szczęście, miłość, zamożność, spokój… Człowiek współczesny pewnie w sytuacji Rolanda nie naraziłby własnego i cudzego życia, zdrowia dla sławy i honoru. A hrabia tak czynił… Życie nie było dla niego najwyższą wartością. Podobnie jak święty Piotr ukazany w „Quo vadis” patrzył na nie z perspektywy wieczności. III Podsumowanie, wnioski: Tak wiele literackich i historycznych przykładów potwierdza, że istnieją wartości cenniejsze niż jednostkowe życie ludzkie. Są to honor, ojczyzna, Boża chwała, życie wieczne… Wielu bohaterów uznawało te wartości za istotniejsze niż szczęśliwe życie jednostki, ocalenie, przetrwanie…. Jakie teksty kultury możesz było przywołać? „Pochodnie Nerona” (inny tytuł „Świeczniki chrześcijaństwa”) Henryka Siemiradzkiego – obraz olejny ze scenami męczeńskiej śmierci chrześcijan w starożytnym Rzymie, pokazujący, że dla wyznawców Chrystusa zachowanie wiary znaczy więcej niż życie… „Antygona” Sofoklesa – tytułowa bohaterka greckiej tragedii ceniła sobie życie i miłość Hajmona, ale istotniejsze niż zachowanie życia było dla niej spełnienie obowiązku wobec zmarłego brata i zachowanie tradycji, zapewnienie godnego pochówku bratu, którego ciało Kreon znieważył, pozostawiwszy je na pastwę ptactwa i dzikich zwierząt. „Romeo i Julia” Williama Szekspira (i ekranizacje, Franca Zeffirellego i Baza Luhrmanna) – dla Julii życie nie przedstawia wartości, gdy odnajduje ciało martwe swego ukochanego, z tego powodu popełnia samobójstwo, analogicznie postąpił Romeo, gdy uznał śpiącą żonę za umarłą, życie straciło dla niego sens bez ukochanej. „Kordian” Juliusza Słowackiego – dla tytułowego bohatera ważniejsze niż życie i zdrowie są porywy serca; jest on gotów popełnić samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości czy braku sensu życia, a potem naraża się dla ojczyzny. Zakończenie dramatu nie pozwala stwierdzić, czy zostaje ułaskawiony w czasie egzekucji. „Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza – dla Maćka z Bogdańca, który chciał umożliwić Zbyszkowi ucieczkę w przebraniu, a sam przywdziać jego strój i oddać za niego głowę pod katowski topór, życie i szczęście krewnego oraz zachowanie rodu było cenniejsze niż jego życie; z kolei Zbyszko nie chciał uciekać w przebraniu z więzienia i plamić swojego rycerskiego honoru. „Pan Wołodyjowski” Henryka Sienkiewicza (ekranizacja w reż. Jerzego Hoffmana) – mały rycerz wolał polec z honorem i dotrzymać złożonej w obliczu Boga i ludzi przysięgi, że nie podda twierdzy kamienieckiej, niż żyć szczęśliwie z ukochaną Basią, od życia była dla niego ważniejsza żołnierska powinność i zachowanie rycerskiego honoru. Podobnego wyboru dokonał Ketling, poświęcił się dla Polski, która była jego przybraną ojczyzną, podobnie jak pan Michał poniósł śmierć pod gruzami Kamieńca Podolskiego, pozostawiając nieutuloną w żalu żonę Krzysię. Obrazy Artura Grottgera „Pożegnanie powstańca”, „Bój” – dla powstańców styczniowych ważniejsza niż życie i zdrowie jest walka o wolną Polskę. „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej – dla powstańców styczniowych ważniejsza jest wolność Polski niż własne zdrowie i życie, niektórzy, np. ojciec Zygmunta Korczyńskiego i ojciec Jana Bohatyrowicza giną w walce z wrogiem. „Gloria victis” Elizy Orzeszkowej – powstańcy styczniowi giną w nierównej walce, ważniejsza jest dla nich wolność ojczyzny niż własne młode życie. „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego – dla bohaterów książki, Alka, Rudego, Zośki i ich kolegów ważniejsza była walka z hitlerowskim okupantem niż zachowanie życia i szczęśliwej młodości. „Korczak”, reż. Andrzej Wajda – dla „dobrego doktora” istotniejsza była wierność swoim zasadom i towarzyszenie do końca wychowankom z sierocińca niż zachowanie życia i sprzeniewierzenie się własnemu kodeksowi moralnemu – człowieka, lekarza i pedagoga. „Życie za życie: Maksymilian Kolbe”, reż. Krzysztof Zanussi – dla świętego Maksymiliana Marii Kolbego ważniejsze było ratowanie życia współwięźnia i pomoc człowiekowi, świadectwa wiary niż ocalenie życia w obozie zagłady. „Buntownik bez powodu”, reż. Nicholas Ray – smak ryzyka, adrenalina, bunt młodości są ważniejsze dla uczestników tragicznego wyścigu samochodowego niż zdrowie, życie, bezpieczeństwo. „Sala samobójców”, reż. Jan Komasa – dla Dominika istotniejszy wydaje się wirtualny świat, nie może znaleźć porozumienia z rodziną i rówieśnikami, ostatecznie popełnia samobójstwo; życie nie okazuje się dla niego wartością najwyższą. „Tańcząc w ciemnościach”, reż. Lars von Trier – matka, Selma, wybiera odzyskanie wzroku dziecka, dlatego woli przyjąć wyrok śmierci i mieć nadzieję na wyzdrowienie syna niż ratować siebie przed oskarżeniami. „Baczyński”, reż. Kordian Piwowarski – poeta wolał zginąć i być w zgodzie ze sobą i swoją poezją oraz żołnierskim powołaniem niż chronić zdrowie, rozwijać talent i korzystać z małżeńskiego szczęścia. Obrona ojczyzny była dla niego wartością wyższą niż życie. avg. rating (93% score) - 1 vote ludzi splonelo zywcem. 5.Zobacz quiz: "Quo vadis". Czesc z nich rzucil na pozarcie lwom podczas igrzysk, niektorych zas poprzybijal do krzyzy, ktore nastepnie podpalil. 05.04.2016 trzecioklasisci zasiedli do zadan jezyka polskiego, historii i WOS-u.
Koniecznie trzeba przeczytać ten tekst indywidualnie. Czytać i przeglądać się w treści; zobaczyć, jak się wypadnie na tle bohaterów. Zapytać o swoje tchórzostwo i męstwo. O sens kochania i wspólnego czytania i słuchania musiała się udać – od lat zawsze jakoś się udaje. Włączają się szkoły i celebryci, dopisuje więc frekwencja. W sobotę, 3 września nie było nudno. Wielu Polaków w swoim życiu czytało i oglądało Quo vadis już pewnie kilka razy. Odpada także argument, że ta książka jest „za długa”, bo z racji świetnej adaptacji Tomasza Burka do przeczytania było dwanaście wybranych i dostosowanych się jednak, że mimo wszystko była to lektura trudna, ponieważ propozycja na tegoroczne Narodowe Czytanie stała się – w świetle aktualnych wydarzeń na świecie – dziwnie aktualna i przez to trochę niebezpieczna. Przeminął Neron, bazylika św. Piotra wciąż panuje z wyżyn watykańskich, ale opisane przez Henryka Sienkiewicza igrzyska nie skończyły się…Na pytanie, o czym jest Quo vadis, padnie tyle odpowiedzi, ilu czytelników: powieść o zmaganiach ducha i ciała, potędze miłości i wiary, zgubnej ambicji, klęsce próżności, o rzymskich uliczkach i budowlach, możliwym bądź niemożliwym dialogu kultur. Historia przemiany Winicjusza pod wpływem świadectwa miejscowych chrześcijan i miłości do Ligii inspirowała i jednocześnie irytowała. Sienkiewiczowi latami zarzucano tendencyjność, konserwatyzm, płytki dogmatyzm; latami uwielbiano go także za epicki rozmach i piękny język. Jedno jest pewne – uniwersalna zawartość Quo vadis sprawia, że nad losami starożytnych bohaterów można zadumać się na współczesny sposób. Czy trzeba to robić? Czy we wszystkim trzeba zaraz szukać odwołań do spraw bieżących? Zachwycać się na siłę, na zawołanie? Dobudowywać ideologię? Rzecz w tym, że Quo vadis to książka w pewien sposób narodowa, napisana z konkretnego powodu, „na zamówienie ojczyzny”. Rzecz też w tym, że zawsze czyta się „po coś”. Można więc pochylić się (pierwszy czy kolejny raz) nad Quo vadis narodowo. Ale równie koniecznie trzeba przeczytać ten tekst indywidualnie, szczerze – być za lub przeciw. Czytać i przeglądać się w treści; zobaczyć, jak się wypadnie na tle tamtych postaci. Zapytać o swoje tchórzostwo i męstwo. O sens kochania i cierpienia. Na sobotnim czytaniu niejeden zapewne się wzruszył, ktoś coś sobie przypomniał, ktoś o czymś zamarzył, ktoś za kimś zatęsknił. Może zdarzyło się i tak, że przez chwilę wcale nie będzie miło. Najważniejsze jednak, że doszło do spotkania, do wielu spotkań, do zawiązania wspólnoty wielu niezwalczających się wzajemnie odczytań.
W kanonach literatury światowej Quo vadis jest często jedyną książką, która reprezentuje literaturę polską. No tak, ale to wszystko już wiemy. Po stu latach wywoływania krańcowych emocji powieści Sienkiewicza stały się klasyką oczywistą – jak Mona Lisa 4 – nie zaskakują.
Egzamin ośmioklasisty 2021 - język polski. Odpowiedzi, arkusze CKE, pytania. Czy są przecieki arkuszy CKE? [ Fot. Grzegorz GalasinskiDziś egzamin ośmioklasisty 2021 - język polski. Tu znajdziesz odpowiedzi, pytania i arkusze CKE. Egzamin ósmoklasisty z języka polskiego odbędzie się 25 maja 2021. Punktualnie o godzinie 9:00 uczniowie otrzymają arkusze zadań z pytaniami przygotowanymi przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Jakie pytania i zadania będą na egzaminie ósmoklasisty 2021 z języka polskiego? W naszej galerii zdjęć znajdziesz arkusze CKE z egzaminy ośmioklasisty z języka ósmoklasisty z języka polskiego Egzamin ósmoklasisty 2021. Język polskiTerminy egzaminu ósmoklasisty 2021:język polski – 25 maja matematyka – 26 maja język obcy nowożytny – 27 maja Egzamin ósmoklasisty co roku sprawdza wiedzę uczniów ostatnich klas szkół podstawowych. Jego wyniki niezbędne są do rekrutacji do szkół średnich. Im lepszy wynik egzaminu ósmoklasisty, tym większa szansa, że uczniowie dostaną się do wymarzonej szkoły Egzamin ósmoklasisty 2021. Język polski. Arkusz CKE, pytania, zadania, odpowiedzi, przecieki. Co było na teście 8-klasisty?Jakie pytania i zadania znajdą się w arkuszach przygotowanych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną na egzaminie ósmoklasisty 2021 z języka polskiego? Arkusze oraz ich zawartość zdająca młodzież pozna dopiero 25 maja o godz. 9. Wiadomo jednak, że w zadaniach nie zostanie ujęte nic spoza obowiązującego programu nauczania. Będzie z pewnością sporo pytań otwartych, ale i kilka zamkniętych. Zadania sprawdzające umiejętność czytania ze zrozumieniem, pracy z tekstem, przedstawienia swojego stanowiska w formie pisemnej, a także wypracowanie (rozprawka lub opowiadanie) i krótkie zaproszenie to niemal naszej galerii zdjęć znajdziesz arkusze CKE z egzaminy ośmioklasisty z języka polskiego 2021:Lista lektur, których znajomość treści i problematyki będzie sprawdzana w zadaniach egzaminacyjnych na egzaminie ośmioklasisty z języka polskiego:Charles Dickens, Opowieść wigilijna; Aleksander Fredro, Zemsta; Jan Kochanowski, wybór fraszek i trenów, w tym tren VII i VIII; Aleksander Kamiński, Kamienie na szaniec; Adam Mickiewicz, Reduta Ordona, Śmierć Pułkownika, Świtezianka, Dziady Pan Tadeusz (całość); Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę; Henryk Sienkiewicz, Quo vadis, Latarnik; Juliusz Słowacki, Balladyna; wiersze wybranych poetów Egzamin ósmoklasisty 2020: Język polski. Arkusze CKE, Odpowi... Za rozwiązanie zadań na egzaminie ósmoklasisty z języka polskiego w 2021 roku można otrzymać maksymalnie 45 punktów (o 5 mniej niż w latach ubiegłych).W części pierwszej arkusza egzaminacyjnego z języka polskiego na egzaminie ósmoklasisty oceniane będą: czytanie ze zrozumieniem, argumentowanie, znajomość i rozumienie utworów literackich, interpretacja tekstów kultury, znajomość zasad i posługiwanie się poprawną polszczyzną. Za tę część egzaminu ósmoklasisty można uzyskać maksymalnie 25 części drugiej arkusza egzaminacyjnego z języka polskiego na egzaminie ósmoklasisty oceniane będzie wypracowanie napisane przez ucznia. Do wyboru będzie jeden z dwóch tematów - rozprawka albo opowiadanie. W wypracowaniu uczeń może odnieść się do dowolnej lektury obowiązkowej spełniającej warunki tematu. Za wypracowanie można otrzymać maksymalnie 20 ofertyMateriały promocyjne partnera Test czytania ze zrozumieniem quo vadis. Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: rozważ komu warto by poświęcić współczesną. życzenia urodzinowe dla koleżanki. rewolucja andersena odpowiedzi. stworzcie portret psychologiczny cecylii kolichowskiej. narysuj drzewa genealogiczne bogów przedstawionych we fragmencie teogonii
Test:Kto miał ocalić idącą na arenę Ligię?a) bachantkab) tancerkac) westalkad) niewolnicaRozwiązanieSienkiewicz w "Quo vadis":a) panoramicznie przedstawił obyczajowość rzymskąb) skupił się głównie na architekturze rzymskiejc) szczegółowo opisał historię Imperium Rzymskiegod) szczegółowo opisał topografię Imperium RzymskiegoRozwiązanie„Quo vadis” najpierw ukazywało się w odcinkach w:a) Tygodniku Ilustrowanymb) Tygodniku Powszechnymc) Słowied) Gazecie PolskiejRozwiązanieSienkiewicz w zamian za pożyczkę na podróż od "Gazety Polskiej" udzieloną w 1876 roku miał napisać cykl artykułów:a) Z Ameryki Południowejb) z Afrykic) z Azji Wschodniejd) z Ameryki PółnocnejRozwiązanieGdzie przyszła na świat mała Augusta, córka Nerona?a) w Ancjumb) w Rzymiec) w Grecjid) 18. w LaurentumRozwiązaniePoppea brała kąpiel w mleku:a) kobyłb) krówc) oślicd) kózRozwiązanieKogo z powodu możliwości oglądania pożogi i zguby rodzimego miasta Neron nazwał szczęśliwym człowiekiem?a) Homerab) Priamac) Senekęd) CezaraRozwiązanieMajatek ziemski, który Sienkiewicz otrzymał od narodu to:a) Nałęczówb) Stawiskoc) Tetmajerókad) OblęgorekRozwiązanieUstęp jakiego dzieła Nerona Petroniusz nazwał niegodziwym?a) Satyriconub) Uczty Trymalchionac) Troikid) IliadyRozwiązaniePomponię Grecynę za wyznawanie chrześcijańskiej wiary w Chrystusa:a) skazano na ukrzyżowanieb) sądzono sądem domowymc) zamknięto w więzieniud) rzucono lwom na pożarcieRozwiązanie Wychowujący Winicjusza Germanin Gulo zginął:a) ponieważ był chrześcijaninemb) z rąk Winicjuszac) podczas walki z Ursusemd) z wyroku NeronaRozwiązanieNa zgliszczach Rzymu Neron chciał wybudować nowe miasto. Jak miało się nazywać?a) Neropoliab) Neroniac) Neoromanusd) NerusRozwiązanieTygellin był:a) przyjacielem Petroniuszab) przełożonym Petroniuszac) sługą petroniuszad) wrogiem PetroniuszaRozwiązanieMarek Winicjusz brał udział w wojnie przeciw:a) Grekomb) Egiptowic) Hunomd) PartomRozwiązanieChrizotemis związana była z:a) Augustemb) Petroniuszemc) Winicjuszemd) NeronemRozwiązanieMastygofowie mieli podczas igrzysk:a) biczami smagać walczącychb) zbierać ciała zmarłychc) dobijać chrześcijand) podjudzać zwierzętaRozwiązanieWcieleniem zła nazywano:a) Poppeę Sabinęb) Ligięc) Rubrięd) AgrypinęRozwiązanieChilon Chilonides sprzedał handlarzom niewolników rodzinę:a) Ursusab) Krypsusac) Glaukusad) LinusaRozwiązanieMiłość Ligii i Winicjusza pobłogosławił:a) Kryspusb) apostoł Piotrc) Nerond) Paweł z TarsuRozwiązanieChilonides:a) ginie na krzyżub) popełnia samobójstwoc) zostaje otrutyd) ginie uduszony przez UrsusaRozwiązanieApostoł Piotr był:a) rybakiemb) pielgrzymamc) stolarzemd) rzemieślnikiemRozwiązanieAtacyn to:a) opiekun Ligiib) brat Neronac) wyzwoleniec Winicjuszad) niewolnik PetroniuszaRozwiązanieRubria byłaa) żoną Neronab) kochanką Petroniuszac) niewolnicąd) westalkąRozwiązanieWindeks to w powieści:a) sojusznik Neronab) męczennikc) przywódca chrześcijand) przywódca buntuRozwiązanieWilla Winicjusz połozona była:a) na wzgórzach watykańskichb) na Zatybrzuc) na Karynachd) poza granicami RzymuRozwiązaniePiotr zginął:a) na Golgocieb) na wzgórzach watykańskichc) na Palatynied) na ZatybrzuRozwiązanieKroton był:a) przełożonym szkoły gladiatorówb) pretorianinemc) niewolnikiemd) namiestnikiem cezaraRozwiązanieZatybrze to dzielnica:a) bogaczyb) przestępcówc) biedotyd) niewolnikówRozwiązaniePod pseudonimem Litwos Sienkiewicz po raz pierwszy napisał do:a) Gazety Polskiejb) Tygodnika Ilustrowanegoc) Słowad) Przeglądu TygodniowegoRozwiązanieW momencie wybuchu powstania styczniowego Sienkiewicz miał:a) 15 latb) 23 latac) 18 latd) 17 latRozwiązaniePo odwiedzeniu jakiej świątyni Neron zamarł przerażony, osuwając się na ręce stojącego za nim Winicjusza:a) Dionizosab) Nikec) Westyd) AtenyRozwiązanieGdzie wybuchł pożar w Rzymiea) w pałacu Neronab) na Palatyniec) przy Wielkim Cyrkud) na ZatybrzuRozwiązanieNa chrzcie rodzice nadali Sienkiewiczowi:a) 4 imionab) 2 imionac) 3 imionad) 1 imięRozwiązanieWinicjusz był:a) młodszego brata Petroniuszab) starszego brata Petroniuszac) starszej siostry Petroniuszad) młodszej siostry PetroniuszaRozwiązanieLinus był:a) augustianinemb) pretorianinemc) starszym kapłanem chrześcijand) cezaremRozwiązanieOstatnie zdanie powieści:a) przenosi akcję do współczesnościb) odnosi się do postaci Chrystusac) Sienkiewicz dopisał do późniejszego wydaniad) cofa akcję do początku powieściRozwiązanieGłównym antycznym dziełem, z którego wiedzę o starożytnym swiecie czerpał Sienkiewicz to:a) „Mowy” Cyceronab) „Roczniki” Tacytac) „Żywoty” Marka Aureliuszad) „Pompeje” SwetoniuszaRozwiązanie"Niebiański głos" należał do:a) Pomponiib) Agrypinyc) Ligiid) NeronaRozwiązanieOjciec głównego bohatera - Marka Winicjusza był:a) mężem konsularnymb) centurionemc) cezaremd) pretoremRozwiązanieUrsus miał symbolizować:a) przewagę polskiej siły nad intuicjąb) siłę polskiego naroduc) siłę zaborcówd) nieprzemyślane uniesienia PolakówRozwiązanieProjekcje i rzutowania w przyszłość w "Quo vadis":a) występują w poezji Neronab) występują w kazaniach apostołówc) występują w przeczuciach i snach bohaterówd) nie wystepująRozwiązanieJakie imię Ursus przyjął na chrzcie?a) Ungiaszb) Urlichc) Kwintyliuszd) UrbanRozwiązanieJak lud nazywał Poppeę:a) ulicznicąb) aniołemc) dziewicąd) pomiotem szatanaRozwiązanieNagrodę Nobla Sienkiewicz odebrał:a) 10 listopada 1900b) 10 grudnia 1905c) 10 listopada 1905d) 10 grudnia 1900RozwiązanieSienkiewicz otrzymał w roku 1900 tytuł doktora honoris causa:a) Uniwersytetu Jagiellońskiegob) Uniwersytetu Warszawskiegoc) Uniwersytetu Lwowskiegod) Uniwersytetu ParyskiegoRozwiązaniePierwszą w dziejach kina superprodukcją był film:a) „Ben Hur”b) „Quo vadis”c) „Przeminęło z wiatrem”d) „W samo południe”RozwiązanieWróżbą zapowiadającą rychłe nieszczęścia dla Ligii i Winicjusza były:a) ryki lwówb) ryki niedźwiedzic) odgłosy uczty Neronad) krzyki cierpiących chrześcijanRozwiązaniePetroniusza lud:a) cenił za układnośćb) lubił za hojnośćc) nienawidził za skąpstwod) ignorowałRozwiązanieCo zdobiło ramiona Winicjusza podczas uczty?a) wyszywane złotem przepaskib) srebrne bransoletyc) złote naramiennikid) obręcz z brazuRozwiązanieWyrok na apostołów wydali:a) Neron i Petroniuszb) Helius i Politetesc) Politetes i Tygellinusd) Tygellinus i NeronRozwiązanieLigia z pochodzenia była:a) Rzymiankab) Germankąc) Słowiankąd) GreczynkąRozwiązanieNajwyższy kapłan chrześcijan to:a) św. Augustynb) św. Tomaszc) św. Pawełd) św. PiotrRozwiązanieChilon został rozszapany przez:a) lwab) wilkac) niedźwiedziad) dzikaRozwiązanieMiriam była:a) Żydówka, która uciekła z Rzymub) kochanką Winicjuszac) właścicielką domu, w którym ukrywała się Ligiad) tancerka NeronaRozwiązanieIle lat miał Neron gdy skonał?a) 31b) 45c) 55d) 41RozwiązaniePierwszą podróż zagraniczną Sienkiewicz odbył:a) do Włoch i Hiszpaniib) do Francji i Włochc) do Francji i Angliid) do Francji i BelgiiRozwiązanieW Ostrianum historię zmartwychwstania Chrystusa opisuje:a) Krypsusb) Paweł z Tarsuc) Apostoł Piotrd) NazariuszRozwiązaniePierwsze przeniesienie „Quo vadis” na ekran to:a) włoska adaptacja Guazzoniegob) włoska adaptacja Franca Rossic) włoska adaptacja Jacoby’ego i D'Annunziod) amerykańska adaptacja LeRoy'aRozwiązaniePetroniusz przez wiele lat zwiazany był z:a) Chrizotemisb) Popeąc) Euniced) AkteRozwiązaniePoppea padła ofiarą:a) Zachariuszab) Tygellinusac) Winicjuszad) NeronaRozwiązanieGdzie mieściła się willa Poppei?a) w Ancjumb) w Rzymiec) w Laurentumd) w NeapoluRozwiązanieLigia była córką:a) królab) księciac) pretorad) cezaraRozwiązanieSienkiewicz, pisząc "Quo vadis" inspirował się obrazami „Uczta Nerona” oraz „Pochodnie Nerona” namalowanymi przez:a) Janusza Kossakab) Henryka Siemiradzkiegoc) Jana Matejkęd) Piusa WelońskiegoRozwiązanieBachantka to:a) kochanka cezarab) żona cezarac) niewolnica rzymskiego dostojnikad) uczestniczka uczt, bachanaliiRozwiązanieWinicjusz po walce z Ursusem:a) miał złamana rękę i ranę na głowieb) miał złamana noge i rane klatki piersiowejc) miał połamane zebrad) miał wybity bark i ranę na stopieRozwiązanieOstatni utwór Sienkiewicza to:a) "Legiony"b) "Wiry"c) „Wspomnienie”d) „Wilcze gniazo”RozwiązaniePierwszą żoną Sienkiewicza była:a) Maria Radziejewskab) Maria Romanowskac) Maria Kellerównad) Maria SzetkiewiczównaRozwiązanieFaktem historycznym nie było:a) miłość Winicjuszab) Wojna w Armenii z Partamic) Śmierć małej Augusty, córki Neronad) Pożar RzymuRozwiązanieMały Rufus zginął z rozkazu:a) Neronab) Petroniuszac) Winicjuszad) PoppeiRozwiązanieJaki symbol, który zobaczył Winicjusz nakreśliła Ligia?a) koniab) lwac) serced) rybęRozwiązanieMatka Nerona nosiła imię:a) Rubriab) Augustac) Pomponiad) AgrypinaRozwiązanieLigia ofiarowała Winicjuszowi krzyż zrobiony z gałązek:a) bukszpanub) winoroślic) drzewka cytrusowegod) lauruRozwiązanieFaktyczny debiut pisarski Sienkiewicza w „Przeglądzie Tygodniowym” nastąpił w roku:a) 1877b) 1875c) 1865d) 1869RozwiązanieWinicjusz we śnie w domu Miriam widział:a) duszę Ligiib) ryczące lwyc) płonacy Rzymd) jadącego rydwanem NeronaRozwiązaniePartner serwisu: kontakt | polityka cookies
nSPe3DR.
  • o0644m5wi8.pages.dev/338
  • o0644m5wi8.pages.dev/342
  • o0644m5wi8.pages.dev/249
  • o0644m5wi8.pages.dev/234
  • o0644m5wi8.pages.dev/355
  • o0644m5wi8.pages.dev/373
  • o0644m5wi8.pages.dev/123
  • o0644m5wi8.pages.dev/176
  • o0644m5wi8.pages.dev/3
  • quo vadis czytanie ze zrozumieniem odpowiedzi