MEN 1, a rozpoznaje się je u około 40% chorych na MEN 1. Większość z nich to makrogruczolaki wydziela-jące prolaktynę. Rodzinny izolowany gruczolak przysad-ki mózgowej (familial isolated pituitary adenoma, FIPA) jest następstwem mutacji genu kodującego białko wcho-dzące w interakcję z receptorem arylowodorowęglowym
Bardzo dziękuje za odpowiedz, na pytanie: Mam pytanie -jak mogę pomóc psu z gruczolakiem odbytu. Pies ma 16 lat i usunięcie nie jes mozliwe. Proszę o rozwinięcie skrótu gks GKS (?) to prawdopodobnie leki z grupy glikokortykosteroidów. Jednak zdecydowanie odradzałabym podawanie ich w tym przypadku z uwagi na wiek psa i bardzo wątpliwą ich skuteczność w przypadku guzów odbytu. A skąd wiadomo, że to jest gruczolak? Czy były wykonane badania patomorfologiczne wycinka pobranego ze zmiany? Nawiązując do wcześniejszego pytania, jak można pomóc? Jeżeli guzy nie krwawią, nie rozpadają się, a nie można wykonać zabiegu w celu ich usunięcia to proszę jak najmniej manipulować przy nich np. okolicę odbytu delikatnie myć, jeżeli zachodzi taka potrzeba. Pozdrawiam
83 poziom zaufania. Rozpoznanie rozsianej choroby nowotworowej zawsze pogarsza rokowanie i nie jest dobrym wskaźnikiem przebiegu choroby. W ostatnich latach leczenie chorych w czwartym - najwyższym stopniu zaawansowania raka jelita grubego znacząco się poprawiło i nie stanowi jednokierunkowego, paliatywnego planowania leczenia. Chorzy z
Niezwykłym szacunkiem darze sznaucery olbrzymy. Co do potwierdzenia jaki jest charakter zmiany w tej okolicy rozstrzygającym jest badanie histopatologiczne, przed (punkcja, wycinek) lub po zabiegu. A decyzja czy robić zabieg czy nie powinna zależeć od jego (psa) kondycji, kontrolnego zdjęcia klatki piersiowej (poszukiwanie ewentualnych przerzutów, znalezienie byłoby przeciwwskazaniem do zabiegu). Do komplikacji ze zwieraczem trudno się wypowiedzieć, gdyż tego nie wiedzę. Zasadniczo jest to bardzo delikatna okolica, a wycinane przez nas guzy w tej okolicy goiły się dłużej niż inne rany chirurgiczne z racji wtórnych zabrudzeń kałem. Zabiegi takie wykonuje się mimo wieku niekorzystnego (około 2 lata temu robiłem taki zabieg u nowofundlanda w wieku 10 lat, po zabiegu żył jeszcze 2 lata, śmierć spowodowały zmiany sercowe). Osobiście uważam że zmiany o podłożu nowotworowym dotyczą głównie psów starszych, więc wiąże sie to na pewno z ryzykiem znieczulenia psa seniora, ale po badaniach krwi i rzetelnym badaniu ogólnym można dostosować odpowiednie znieczulenie dla psa w starszym weku. Problemy z chodzeniem jak podejrzewam nie zaczęły się niedawno wiec leczenie które powinno być wprowadzone oraz diagnostyka problemu powinny dodatkowo odpowiedzieć o rokowaniu związanym z zabiegiem. Decyzje czy "ciąć " czy nie podejmuje lekarz prowadzący podejmujący się zabiegu i biorący odpowiedzialność za ten stan. Według mnie jeśli wszystkie okoliczności sprzyjałby zabiegowi podjąłbym się takiego zabiegu, wiek pacjenta mnie nie przeraża, a od tego jesteśmy by pomóc zwierzakowi w cierpieniu. Powodzenia Możliwości leczenia nowotworów. Chemioterapia i radioterapia. Istnieje wiele metod leczenia raka u psa, jednak nie zawsze da się je zastosować. Jeśli zmiany są w zaawansowanym stadium, mają charakter złośliwy, a ogólny stan pacjenta jest zły, weterynarz może odradzać terapię swoistą, czyli taką, która ma na celu wyleczenie WSZYSTKO CO POWINIENEŚ WIEDZIEĆ O GRUCZOŁACH OKOŁOODBYTOWYCH TWOJEGO PSA Problemy związane z gruczołami zaczynają się, gdy zatoki okołoodbytowe psów lub kotów są przepełnione, zablokowane czy też podrażnione. Wszystkie psy i koty mają dwa gruczoły okołoodbytowe (zwane również zatokami), zlokalizowane po obu stronach odbytu. Zdrowe gruczoły, zwykle wielkości małego winogrona, w celu znakowania terenu zapachem uwalniają kilka kropli wydzieliny podczas każdej defekacji. UMIEJSCOWIENIE GRUCZOŁÓW OKOŁOODBYTOWYCH Ilustracja przedstawia przeciętną wielkość (P) oraz położenie gruczołów okołoodbytowych. Należy pamiętać, że zatoki okołoodbytowe są organem wewnętrznym i nie można ich zobaczyć podczas obserwacji tylnej części ciała psa. W przypadku, gdy gruczoły spuchną i zablokują się z powodu zaburzonego procesu opróżniania, pies czuje ogromny dyskomfort związany z dolegliwościami bólowymi. Aby pozbyć się dyskomfortu i nacisku spowodowanego przepełnieniem zatok, pies może saneczkować i/lub wylizywać okolice odbytu. Na zdjęciu widać tylko jeden powiększony gruczoł (L), natomiast w większości przypadków dotyczy to obu.+ OBJAWY ZWIĄZANE Z PROBLEMAMI GRUCZOŁÓW OKOŁOODBYTOWYCH PSÓW Przepełnienie zatok okołoodbytowych wiąże się z naciskiem, który powoduje bardzo duży dyskomfort, a nie rzadko ból. Najczęstszym objawem związanym z pojawieniem się problemów z gruczołami jest saneczkowanie – ocieranie tylną częścią ciała o podłogę, a często i inne powierzchnie. Poza saneczkowaniem, innymi objawami mogą być: wydzielina o bardzo nieprzyjemnym zapachu, nadmierne wylizywanie tylnej części ciała, dyskomfort podczas chodzenia lub siedzenia, problemy z wypróżnianiem, podrażnienia/zaczerwienienia odbytu. KLINICZNE OBJAWY PROBLEMÓW Z GRUCZOŁAMI OKOŁOODBYTOWYMI PSÓW saneczkowanie i dyskomfort związany z tylną częścią ciała nadmierne wylizywanie odbytu problemy z wypróżnianiem wydzielina o bardzo intensywnym i nieprzyjemnym zapachu krwawienie i/lub obrzęk w okolicy odbytu PRZYCZYNY POWSTAWANIA PROBLEMÓW Z GRUCZOŁAMI OKOŁOODBYTOWYMI Przyczyn powstawania problemów z gruczołami okołoodbytowymi może być bardzo wiele, a w większości przypadków jest ich kilka jednocześnie. Jednak najczęstszą przyczyną są problemy żołądkowo-jelitowe / trawienne psów. Żeby gruczoły mogły opróżniać się samoistnie, stolec powinien mieć prawidłową konsystencję i twardość, aby podczas defekacji dochodziło do nacisku i ‘wyciśnięcia’ gruczołów. Natomiast jeżeli pies oddaje miękkie, małe i luźne stolce prawidłowe opróżnianie zatok może być utrudnione lub całkowicie niemożliwe. Innymi częstymi przyczynami powstawania problemów są alergie (w tym atopia). Alergie u zwierząt domowych objawiają się w postaci zaczerwienienia i podrażnień występujących na skórze, najczęściej w okolicach uszu, łap, brzucha, a także w okolicach gruczołów okołoodbytowych. Kolejną częstą przyczyną powstawania problemów jest anatomia psa: jeżeli gruczoły usytuowane są w sposób nieprawidłowy, tj. zbyt nisko lub za głęboko może to powodować trudności z samoistnym opróżnianiem zatok. zaburzenia układu pokarmowego małe, miękkie i luźne stolce alergie (w tym atopia) anatomia (nieprawidłowe usytuowanie gruczołów) inne – w tym infekcje, nowotwory lub zbyt częste wyciskanie (jatrogenia) ANATOMIA GRUCZOŁÓW OKOŁOODBYTOWYCH PSÓW Gruczoły / zatoki okołoodbytowe umiejscowione są w pobliżu odbytu, pomiędzy dwiema warstwami mięśni. Samoistne opróżnianie gruczołów następuje w momencie przejścia stolca, który wywiera nacisk i tym samym usuwa wydzielinę na zewnątrz. Grafika obok przedstawia również ropień jednego z gruczołów, który powstaje w wyniku infekcji lub przepełnienia zatok okołoodbytowych. Ropień może doprowadzić do pęknięcia zatoki i powstania przetoki, która powoduje ogromny ból i obrzęk. Powstawaniom ropni, a co za tym idzie przetok, można zapobiec stale monitorując funkcjonowanie gruczołów. KIEDY NALEŻY ZWRÓCIĆ SIĘ O POMOC DO LEKARZA WETERYNARII Mimo tego, że początkowo saneczkowanie może wydawać się zabawne, nieleczone problemy z gruczołami okołoodbytowymi z pewnością nie są powodem do śmiechu. Saneczkowanie jest oznaką bólu i dyskomfortu, a pies poprzez ocieranie tylną częścią o podłoże próbuje złagodzić nacisk wywołany przepełnionymi zatokami okołoodbytowymi. Jeżeli gruczoły nie są w stanie opróżnić się samoistnie (w sposób naturalny), konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza weterynarii, który wyciśnie ich zawartość manualnie. Zignorowanie problemów z gruczołami okołoodbytowymi może doprowadzić do infekcji, w tym bardzo bolesnego ropnia, który wymaga leczenia farmakologicznego (w tym podawania antybiotyków). Ropień objawia się w postaci dużego, zaczerwienionego guza / obrzęku w okolicach odbytu. W przypadku pęknięcia dochodzi do powstania bolesnej przetoki, która wiąże się z wyciekiem ropy oraz krwawieniem. W cięższych przypadkach wykonuje się zabieg chirurgiczny w celu usunięcia ropnia lub nawet całych gruczołów. CO MOŻESZ ZROBIĆ W DOMU Aby gruczoły okołoodbytowe Twojego psa opróżniały się w sposób prawidłowy jego stolec musi być duży i o prawidłowej konsystencji, aby wywierać nacisk na zatoki podczas defekacji. Wysokiej jakości dieta bogata w składniki odżywcze, ma kluczowe znaczenie przy formowaniu zwartego stolca oraz dla prawidłowego funkcjonowania gruczołów okołoodbytowych. Podawanie psu Glandex® gwarantuje zapewnienie odpowiedniej ilości błonnika w diecie, minimalizuje problemy z gruczołami okołoodbytowymi i wspomaga prawidłowe wypróżnianie. Niektórzy właściciele psów uczą się wyciskania gruczołów w warunkach domowych. Jednakże nie jest to łatwa i przyjemna czynność (zarówno dla psa, jak i jego właściciela), dlatego najlepiej oddać psa w ręce profesjonalisty, tj. lekarza weterynarii. Poniższy filmik pokazuje jak weterynarz prawidłowo wyciska przepełnione gruczoły okołoodbytowe. JAK WYCISKAĆ GRUCZOŁY OKOŁOODBYTOWE W powyższym filmiku lekarz weterynarii dr James Bascharon pokazuje, jak we właściwy sposób należy wyciskać gruczoły okołoodbytowe psów. Doktor James prezentuje dwie różne metody wyciskania, zewnętrzną i wewnętrzną. Należy jednak pamiętać, że wyciskanie gruczołów okołoodbytowych w domu może być trudne dla osoby niedoświadczonej i nie każdy jest w stanie wykonać tę czynność samodzielnie. Rekomenduje się, aby gruczoły były wyciskane przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii! Ważne jest również jak najszybsze zasięgnięcie porady weterynarza, w przypadku zauważenia problemów z gruczołami. Oprócz manualnego wyciskania gruczołów, podawaj swojemu psu Glandex® w celu wspomagania naturalnego opróżniania zatok okołoodbytowych.
Rokowania przy raku odbytu Poniżej znajdują się rokowania przy obu rodzajach nowotworu odbytu. Rak kanału odbytniczego W przypadku raku kanału odbytniczego szansę na pięcioletnie przeżycie ma 65-90 proc. pacjentów – zależy to od poziomu zaawansowania choroby. U około 15 proc. następuje wznowa miejscowa.
Fot. ryanking999 / Opublikowano: 12:14Aktualizacja: 10:42 W Polsce z rakiem wątroby zmaga się blisko 250 tysięcy osób. U części z nich leczenie operacyjne nowotworu lub przeszczep narządu nie są możliwe. Oprócz chemioterapii są to jedyne metody, które dają szansę na wyzdrowienie. Rokowania przy raku wątroby określa klasyfikacja barcelońska i skala Childa-Pugha oceniająca czynność tego narządu. Rak wątroby – skąd się bierze ten nowotwór?Rak wątroby – rokowanie we wczesnym i zaawansowanym stadiumRak wątroby u psa – rokowania Przeżywalność chorych z rakiem wątroby sięga 5 lat z założeniem, że wykryto go we wczesnym stadium. Może to być trudne, biorąc pod uwagę, że nowotwór rozwija się podstępnie i rzadko jest wykrywany w początkowym etapie. Jakie są rokowania w stadiach raka wątroby? Rak wątroby – skąd się bierze ten nowotwór? Rak wątroby jest litym guzem powstałym z hepatocytów – komórek miąższu wątroby. Rozwija się po cichu, nie dając żadnych objawów. Tylko u 11% chorych jest odkrywany we wczesnym stadium. Reszta pacjentów odczuwa objawy dopiero, gdy rak jest już zaawansowany, a możliwości terapetyczne są mocno ograniczone. Zachorowanie na raka wątroby jest konsekwencją niewłaściwego trybu życia, chorób wirusowych wątroby, styczności z substancjami toksycznymi i nadużywania alkoholu, który prowadzi do marskości tego narządu. Na ten nowotwór rzadko chorują ludzie młodzi. Rak zbiera żniwo wśród osób po 50 roku życia. Początkowe objawy nowotworu są niepozorne i trudno je wiązać z tak poważną chorobą. Gorsze samopoczucie chorego i nieustanne zmęczenie mogą być symptomami innych schorzeń. O faktycznej obecności nowotworu może świadczyć, charakterystyczne dla raka wątroby, wodobrzusze. Rokowania nie są wtedy korzystne dla chorego. Leczenie raka wątroby jest zależne od wyników badań obrazowych i laboratoryjnych. To na ich podstawie zapada decyzja, jaki stopień zaawansowania nowotworu ma pacjent. Do określenia stopnia stosuje się klasyfikację barcelońską z pięciostopniową skalą. We wczesnym stadium raka wątroby rokowania są pomyślne dla blisko 90% chorych. Źle rokujący jest natomiast rak wątroby z przerzutami. Rokowania w tym przypadku zależą od lokalizacji ognisk nowotworowych. Zobacz także Rak wątroby – rokowanie we wczesnym i zaawansowanym stadium Rokowania przy raku wątroby są w dużej mierze uzależnione od stopnia zaawansowania nowotworu, stanu ogólnego chorego i zachowanej czynności narządu. W klasyfikacji barcelońskiej największe szanse na przeżycie 5 lat mają chorzy, u których nowotwór wykryto w początkowym stadium, gdy wielkość guza nie przekraczała 2 cm. W takich przypadkach rokowania są pomyślne u 90% pacjentów, o ile przejdą oni zabieg częściowej resekcji wątroby lub przeszczep. Jeśli nowotwór przerzuci się na inne narządy, długość życia bardzo się skraca. Walkę z rakiem przerzutowym wygrywa nie więcej, niż 11% chorych przy założeniu, że są oni w dobrym stanie ogólnym i możliwe jest leczenie operacyjne lub chemioterapia przedłużająca życie. Duże znaczenie ma wtedy skala Childa-Pugha, która ocenia, czy chora wątroba jest nadal wydolna. Bywa, że przy pierwotnym raku wątroby z przerzutami rokowania są niepomyślne, a szanse na przeżycie nikłe. Dotyczy to pacjentów, u których przerzuty wystąpiły w kilku miejscach jednocześnie i są oni w złym stanie ogólnym. Leczenie jest wtedy niemożliwe. Takim chorym można zapewnić jedynie opiekę paliatywną, która będzie łagodziła dolegliwości bólowe. Zwykle nie przeżywają oni nawet 4 miesięcy od momentu postawienia diagnozy. Rak wątroby u psa – rokowania Trochę inaczej to wygląda, jeśli wykryty zostanie rak wątroby u psa. Rokowania zależą od wieku zwierzęcia i wielkości guza. Ważne są również przerzuty. To na właścicielu spoczywa decyzja o ewentualnym leczeniu zwierzęcia. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy pies jest już stary, zabiegi operacyjne mogą przysporzyć mu cierpień, zamiast pomóc. Leczenie pooperacyjne trwa wiele tygodni, których pies może po prostu nie przeżyć. Jest to bardzo trudna decyzja, zwłaszcza dla osób, które zwierzęta traktują jak członków rodziny. Warto jednak przemyśleć sugestie lekarza i zastanowić się, czy nie lepiej będzie, gdy pupil w spokoju przeżyje ostatnie dni. Rak wątroby jest jednym z najczęściej diagnozowanych i najbardziej złośliwych nowotworów na świecie. W niektórych przypadkach zachorowania nie da się uniknąć, ale można mu zapobiec poprzez zachowanie umiaru w używkach i prowadzenie właściwego trybu życia. Bibliografia Przytrzymaji odkryj 1. Piotr Małkowski, Marek Pacholczyk i in., Rak wątrobowokomórkowy – epidemiologia i leczenie, Przegl Epidemiol 2006; 60: 731–740 2. Maciej Krzakowski, Krzysztof Zieniewicz i in., Rak wątrobowokomórkowy — rozpoznanie i leczenie, Onkologia w Praktyce Klinicznej 2009, tom 5, nr 4, 125–140. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Ewa Żuchowska Jestem technikiem farmacji z wieloletnim stażem pracy w aptekach ogólnodostępnych. Od wielu lat zajmuję się pisaniem treści na portale internetowe jako copywriter. Moją specjalizacją są artykuły medyczne. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Zaburza miesiączkę, może powodować niepłodność czy obniżać libido. 20-25 proc. przypadków stanowi gruczolak przysadki produkujący hormon wzrostu (somatotropinę). Powoduje gigantyzm u
Psy i koty, u których zdiagnozowano nowotwór, stanowią dużą grupę pacjentów w gabinecie weterynarza. Nowotwór u psa i kota jest częstym schorzeniem. Jak podkreślają eksperci, dzięki zastosowaniu odpowiednich diet, szczepień ochronnych oraz fachowej pomocy medycznej, zwierzęta dożywają coraz częściej sędziwego wieku. Oznacza to, że można spodziewać się rosnącej liczby nowotworów wykrywanych u zwierząt. Szacuje się, że choroba nowotworowa stanowi przyczynę śmierci około 30-50% psów i kotów. Należy pamiętać, że dzięki rozwojowi onkologii weterynaryjnej wiele zwierząt udaje się skutecznie wyleczyć. Statystycznie, ponad połowa ogółu czworonożnych pacjentów trafiających do weterynarza miała, ma lub zachoruje na nowotwór. Poniższy poradnik Nowotwór u psa i kota zawiera najważniejsze informacje dotyczące rozwoju, objawów, diagnostyki oraz wykrywania chorób nowotworowych u zwierząt. SPIS TREŚCI: Nowotwór u psa i kota – jak powstaje Rodzaje nowotworów u kotów i psów Najczęstsze objawy choroby nowotworowej u zwierząt Jak wykryć nowotwór u psa i kota Badania obrazowe i diagnostyka onkologiczna czworonogów Nowotwór u psa i kota – jak powstaje Nowotwór u psa i kota należy definiować jako niezapalny rozrost tkanki prawidłowej, którego istotą są zmiany w aparacie genetycznym przekazywane komórkom potomnym, postępujące i nie cofające się pomimo usunięcia przyczyny, która ów rozrost wywołała. Komórki nowotworu nie poddają się mechanizmom regulacyjnym ustroju, a w obszarach objętych procesem nowotworzenia proliferacja (mnożenie się) komórek ma zdecydowaną przewagę nad ich obumieraniem. W związku z tym, że komórki guza wykazuję duże zapotrzebowanie na substancje energetyczne i budulcowe, uzyskują je kosztem innych komórek gospodarza. Miejscem wyjścia nowotworu u psa lub kota może być każda tkanka i każdy narząd w obrębie organizmu. Nowotwory u psów i kotów (oraz ludzi) powstają jako efekt gromadzenia się uszkodzeń w materiale genetycznym (mutacji), których z pewnych powodów nie udaje się naprawić. Do przekształcenia się zdrowej komórki w nowotworową potrzeba co najmniej kilku mutacji w obrębie jednego genomu. Kluczową i najbardziej niebezpieczną cechą procesu nowotworowego, która decyduje często o rokowaniach jest niepohamowany rozrost w obrębie tkanek pacjenta oraz zdolność do rozprzestrzeniania się w obrębie całego organizmu (przerzuty nowotworowe). Rodzaje nowotworów u zwierząt Nowotwory u psów i kotów dzieli się na nowotwory niezłośliwe, nowotwory złośliwe oraz rozrosty półzłośliwe (miejscowo złośliwe). Nowotwór niezłośliwy u psa i kota – cechuje go ekspansywny wzrost, brak naciekania sąsiednich tkanek oraz zdolności do przerzutowania. Guzy niezłośliwe (łagodne) rosną powoli, a po osiągnięciu pewnych rozmiarów mogą przestać rosnąć. Typową cechą guzów łagodnych u psów i kotów jest obecność torebki utworzonej przez tkankę łączną otaczającą guz. Nowotwór złośliwy u zwierząt – cechuje naciekowy wzrost, a jego komórki zdolność do wnikania w otaczające tkanki. Nowotwory złośliwe mają zdolność przerzutowania do innych narządów w organizmie. Nowotwory miejscowo złośliwe u psów i kotów – charakteryzują się tym, że rosną naciekowo, wnikając pomiędzy struktury tkanek, ale nie posiadają zdolności do dawania przerzutów odległych. Przyjmuje się, że nowotwory półzłośliwe u zwierząt mogą dawać wznowy po niedoszczętnym wycięciu chirurgicznym ZOBACZ: CO TO JEST NOWOTWÓR ZŁOŚLIWY Objawy nowotworu u psa i kota Objawy i konsekwencje wynikające z obecności nowotworu w organizmie zwierząt mogą być różne. Zależą one od stopnia zaawansowania nowotworu, jego postaci, sposobu szerzenia się oraz narządu, w którym znajduje się ognisko choroby. Wpływ choroby nowotworowej na organizm psa i kota może mieć charakter ogólnoustrojowy lub miejscowy. Zdarza się, że obecność guza jest bezobjawowa i nie wpływa na organizm gospodarza, a zmiana zostaje wykryta przypadkowo podczas badań diagnostycznych lub w czasie sekcji zwłok. Niektóre narządy u psów i kotów posiadają sporą rezerwę czynnościową, dlatego objawy nowotworu i niewydolności pojawiają się u zwierząt dopiero w późnym stadium choroby nowotworowej. Najczęstsze symptomy choroby nowotworowej u kota i psa Objawy miejscowe działania nowotworu u psa i kota wynikają z fizycznej obecności masy guza nowotworowego w organizmie zwierzęcia oraz charakteru jego wzrostu. Rosnący guz nowotworowy u psa może powodować ucisk naczyń krwionośnych (zawał, niedokrwienie), ucisk naczyń chłonnych (obrzęki, gromadzenie się chłonki), ucisk przewodów wyprowadzających gruczołów (zastój żółci, torbiele gruczołów), niedrożność przewodu pokarmowego, zatkanie dróg moczowych czy utrudnione oddychanie. Nowotwór u kota rozwijający się w obrębie jamy ustnej może powodować trudności z pobieraniem i żuciem pokarmu, co prowadzi do chudnięcia i utraty wagi. W wielu przypadkach nowotworów u psów i kotów dochodzi do przerzutów do płuc, co prowadzi do zaburzeń oddychania oraz zapalenia płuc. Nawet niewielkie guzki w obrębie ośrodkowego układu nerwowego mogą wiązać się z wystąpieniem zaburzeń neurologicznych (padaczka, zmiana zachowania) i obrzęku mózgu. Do ogólnoustrojowych objawów nowotworu u kotów i psów należy wyniszczenie (kacheksja nowotworowa) związane z mniejszym apetytem, bolesnością przeżuwania, apatią czy depresją ośrodka apetytu) oraz utrata masy ciała. U psów i kotów z zaawansowaną formą choroby nowotworowej występuje często niedokrwistość oraz zaburzenia krzepliwości krwi. Chorobie nowotworowej u zwierząt towarzyszy często gorączka, która nierzadko stanowi jedyny symptom raka wykrywany podczas badania klinicznego. ZOBACZ: NAJCZĘSTSZE OBJAWY RAKA Jak wykryć nowotwór u psa i kota? Diagnostyka onkologiczna. Zadaniem specjalisty (lekarza weterynarii) do którego trafia pies z podejrzeniem nowotworu jest w pierwszej kolejności określenie czy ma on faktycznie do czynienia z procesem nowotworowym, czy nie. Jeśli lekarz potwierdzi, że u psa lub kota rozwinął się nowotwór, to następnym etapem jest próba określenia jego charakteru, typu histogenetycznego oraz tkanki z której się wywodzi. W przypadku nowotworu złośliwego niezbędne jest określenie stadium zaawansowania guza pierwotnego, stanu węzłów chłonnych i obecności ewentualnych przerzutów. Idealnym rozwiązaniem byłoby, gdyby weterynarz dysponował wszystkimi badaniami i procedurami diagnostycznymi. W praktyce, koszty badań i leczenia pokrywa właściciel psa lub kota, który nie zawsze jest wstanie opłacić wszelkie procedury. W takiej sytuacji to przed specjalistą stoi zadanie wyboru niezbędnego minimum testów diagnostycznych w danym przypadku. Diagnostyka onkologiczna u psów i kotów opiera się na szczegółowym wywiadzie klinicznym, badaniach laboratoryjnych, diagnostyce obrazowej, ocenie cytopatologicznej oraz badaniu histopatologicznemu. W przypadku potwierdzenia choroby nowotworowej u psa lub kota konieczne jest również określenie jej zasięgu miejscowego i ogólnego. W onkologii opracowano specjalny system klasyfikacji TNM, który umożliwia czytelny opis zasięgu choroby oraz ma znaczenie w planowaniu terapii. Badanie kliniczne i wywiad W przypadku niektórych zmian umiejscowionych na powierzchnia ciała zwierzęcia prawdopodobieństwo rozpoznania nowotworu możliwe jest już podczas badania klinicznego i wywiadu z lekarzem. Ocenie podlegają: wiek, rasa, płeć pacjenta, lokalizacja zmiany, jej wygląd, charakter i dynamika wzrostu oraz choroby współtowarzyszące i wcześniejsze leczenie. Badanie przedmiotowe przeprowadzone przez doświadczonego weterynarza pozwala odróżnić potencjalny nowotwór u kota lub psa od krwiaka, ropnia czy przepukliny. Elementem wstępnej diagnostyki w kierunku nowotworu u psa lub kota jest także badanie i macanie węzłów chłonnych. W większości wypadków – małe, dobrze odgraniczone i nie związane z otoczeniem guzki to zmiany łagodne. Ogniska większe, twarde, naciekające i nieprzesuwalne względem tkanek otaczających, pokryte owrzodziałą skórą mogę mieć charakter złośliwy. Diagnostyka i badania obrazowe u psów i kotów Diagnostyka obrazowa stanowi nieodzowne narzędzie w większości przypadków, w których istnieje duże prawdopodobieństwo nowotworu u psa lub kota. Badania obrazowe służą do potwierdzenia obecności guza, określenia stadium zaawansowania choroby, zaplanowania leczenia (zabieg chirurgiczny, radioterapia) oraz oceny skuteczności zastosowanej terapii onkologicznej. Wybór optymalnego badania diagnostycznego zależy od lokalizacji zmiany, dostępności metody oraz możliwości finansowych właściciela czworonożnego pacjenta. Podstawową, ogólnie dostępną i stosunkowo tanią metodą obrazowania w onkologii weterynaryjnej jest badanie rentgenowskie. Badanie RTG znajduje zastosowanie u psów i kotów w ocenie narządów jamy brzusznej, zmian w obrębie śródpiersi i płuc. Od kilku lat popularność zyskuje tomografia komputerowa, której tzw. czułość i swoistość jest na zadowalającym poziomie. Badanie tomografem komputerowym u kotów i psów stosuje się w przypadku ognisk zlokalizowanych w obrębie klatki piersiowej i głowy. Zastosowanie kontrastu pozwala na określenie zasięgu procesy nowotworowego przez zabiegiem chirurgicznym czy radioterapią. Szeroko dostępnym i popularnym narzędziem diagnostyki obrazowej narządów wewnętrznych psów i kotów jest ultrasonografia. Szczególna wartość diagnostyczna badania USG dotyczy oceny narządów jamy brzusznej, tarczycy, śródpiersia i gałki ocznej. Badanie echokardiograficzne umożliwia ocenę guzów serca. Jedną z doskonalszych metod obrazowania jest badanie za pomocą rezonansu magnetycznego. Badanie rezonansem magnetycznym u psa czy kota jest przydatne w przypadku nowotworów ośrodkowego układu nerwowego, tkanek miękkich układu ruchowego oraz w ocenie zajęcia tkanek miękkich przez rozrost kostniakomięsaka kości kończyn. Badanie endoskopowe u psów i kotów polega na badaniu wnętrza ciała zwierzęcia przy zastosowaniu endoskopów. Oprócz oceny błony śluzowej przewodu pokarmowego endoskop umożliwia pobranie materiału do badania cytopatologicznego i histopatologicznego. Badanie cytopatologiczne i histopatologiczne guza u zwierząt Badanie cytopatologiczne w onkologii weterynaryjnej określane jest jako łatwa, mało inwazyjna i niedroga metoda rozpoznawiania nowotworów u psów i kotów. Służy ona bardziej do potwierdzenia obecności rozrostu niż jego wykluczenia. Cytopatologia polega na na ocenie pojedynczych komórek bez możliwości oceny architektonicznej tkanki. Badanie cytopatologiczne jest przydatne w sytuacji, w której właściciel kota lub psa rezygnuje z dalszej diagnostyki i leczenia, gdy dowiaduje się o potrzebie przeprowadzenia zabiegu diagnostycznego (biopsja wycinkowa) w znieczuleniu ogólnym. W wielu przypadkach procedura pozwala na określenie ostatecznego rozpoznania. Jak podkreślają eksperci, biopsja cienkoigłowa jest metodą bezpieczną dla zwierząt. Do rozpoznania nowotworu u psa lub kota decydujące znaczenie ma badanie mikroskopowe wycinka lub zmiany usuniętej podczas zabiegu chirurgicznego. Wynik badania histopatologicznego guza nowotworowego stanowi podstawę do zaplanowania dalszego postępowania i terapii. Kluczowe znaczenie odgrywa tu ocena stopnia złośliwości histologicznej. Analizę materiału pobranego od psów i kotów w ramach badania histopatologicznego powinien przeprowadzić doświadczony patolog, specjalizujący się w weterynarii. źródła: R. Sapierzyński, Onkologia praktyczna psów i kotów, Wrocław 2018; Jane M. Dobson, B. Duncan X. Lascelles, Onkologia psów i kotów, Łódź 2018. PRZEJDŹ DO: AKTUALNOŚCI
Są to objawy raka gruczołu krokowego w zaawansowanym stadium. Nowotwór najczęściej atakuje kości miednicy, kości długie, żebra, czy kręgosłup. Z innych symptomów, które należy jeszcze wspomnieć przy okazji omawiania objawów raka prostaty są krwiomocz, czy częste zakażenia dróg moczowych, jednak nie są to objawy dość Swd3f.
  • o0644m5wi8.pages.dev/253
  • o0644m5wi8.pages.dev/142
  • o0644m5wi8.pages.dev/260
  • o0644m5wi8.pages.dev/64
  • o0644m5wi8.pages.dev/151
  • o0644m5wi8.pages.dev/211
  • o0644m5wi8.pages.dev/193
  • o0644m5wi8.pages.dev/38
  • o0644m5wi8.pages.dev/338
  • gruczolak odbytu u psa rokowania